Hanging Tree
Drzewo Wisielców

Blackmore’s Night, „Hanging Tree”

There have been many tales
Tainted by truth twisted by time…

Some choose to forget
Yet it still
Weaves webs in their minds…

And it seems like she’s been here forever
Her branches as black as the seas
She’s been through it all
By the luck of the draw
She became the old hanging tree…

She asked for nothing
Except maybe
A little rain…
They used her strength
To help them steal lives away…
And she witnessed the sadness and sorrow
To this day she still doesn’t know why
But her heart broke
When they came with the rope
To declare her the old hanging tree…

Life stranger then fiction
Can make you want to cry
Roots could never stop her
From reaching for the sky…
Those years have all past
Lucky for us lucky for her…
Now, children play at her feet
And in her arms she cradles birds…
And it seems she’s been here forever
These days are the best that she’s seen
But somewhere in the back
Of her mind
Is the time
She was known as the old hanging tree…

Było wiele opowieści
Skażonych przez prawdę zmienioną przez czas…

Niektórzy wybrali zapomnienie
Ale to wciąż
Plecie sieci w ich umysłach…

I zdaje się, że ona była tu zawsze
Jej gałęzie tak czarne, jak morza
Ona przeszła przez to wszystko
Przez szczęście losu
Została starym drzewem wisielców…

Nie prosiła o nic
Może oprócz
Odrobiny deszczu…
Używali jej siły
Aby pomagać sobie zabierać życia…
A ona była świadkiem smutku I cierpienia
Do dziś, ciągle nie wie dlaczego
Ale jej serce łamało się
Gdy przychodzili z liną
Aby zrobić z niej stare drzewo wisielców…

Życie dziwniejsze niż fikcja
Może sprawić, że będziesz chciał płakać
Korzenie nigdy jej nie powstrzymają
Od dosięgnięcia nieba…
Te lata, wszystkie minęły
Szczęśliwie dla nas, szczęśliwie dla niej…
Teraz, dzieci bawią się u jej stóp
I w swych ramionach kołysze ptaki…
Zdaje się, że była tu zawsze
Dzisiejsze dni są najlepsze, jakie widziała
Ale gdzieś w tyle
Jej umysłu
Jest czas
Gdy była znana jako stare drzewo wisielców