„Złoty wilk”, Bartłomiej Rychter

"Golden wolf", Bartłomiej Rychter

          Koniec XIX wieku. Polska ciągle jeszcze nie powróciła na mapy Europy. Sanok – małe, prowincjonalne miasteczko w austriackiej Galicji. Życie toczy się tu powoli, monotonnie… aż do pewnego dnia, kiedy to nagle wszystko się zmienia. Pod murem klasztoru znalezione zostaje ciało radcy Skwierzyńskiego, jednego z najbardziej szanowanych obywateli. Widać na nim ślady ludzkich dłoni… ale również kłów dzikiego zwierzęcia. Kto go zabił? Plotki roznoszą się z prędkością błyskawicy. Co bardziej przesądni obywatele sugerują, że w mieście grasuje wilkołak – szczególnie od momentu, kiedy zaczynają ginąć kolejni szanowani w tej okolicy ludzie, a każdy z nich ma podobne obrażenia. Niektórzy, na przykład żydowska część populacji Sanoka, mówią również o upiorze: człowieku, który powstał z grobu, lub ludzkiej duszy, która zawładnęła ciałem zwierzęcia. Największe wrażenie budzi śmierć radcy Stezla: mężczyzna nie został zabity na ulicy, lecz – o zgrozo! – we własnym łóżku, na piętrze kamienicy, w której mieszkał. Komisarz policji przysłany z Austrii w celu rozwiązania sprawy ma coraz cięższy orzech do zgryzienia. Czy Borys, prywatny nauczyciel, zdoła mu pomóc? A któż to wie… Ale z pewnością będzie chciał pomóc Alinie, kobiecie opuszczonej przez męża, dla której tajemnicze zgony mogą być naprawdę dużym problemem: jest ona podejrzana o współudział w tych strasznych zbrodniach, a niewyjaśnione zniknięcie jej małżonka z pewnością nie poprawia jej sytuacji. Przy tej okazji młody człowiek odkryje wiele sekretów, które nigdy nie powinny były ujrzeć światła dziennego – w tym historię tajemniczego złotego medalionu…
Gdy po raz pierwszy wzięłam do ręki „Złotego wilka” Bartłomieja Rychtera, moją uwagę przykuł fragment opisu na tylnej okładce tej książki: „Złoty wilk to znakomite połączenie kryminału i thrillera.” „Zobaczymy, jak też to będzie wyglądać…” pomyślałam wtedy. I nie zawiodłam się: dzieło Rychtera wciągnęło mnie niczym czarna dziura (bardzo trafny opis, jeśli się ma przed sobą wydanie pochodzące z wydawnictwa WAB, z jego ciemną okładką!). Najbardziej widocznym atutem tej książki – oprócz tego, że jest ona w przeważającej części kryminałem, który to gatunek literacki jest jednym z moich ulubionych – jest styl, jakim pisze autor. Język Rychtera jest prosty, bez zbędnych ozdobników, ale na tyle sugestywny, że czytając kolejne rozdziały czułam się, jakbym cofnęła się w czasie i przeniosła z rodzinnego Krakowa wprost do Sanoka, po czym zaczęła brać udział w opisywanych wydarzeniach. Wplecione w treść wątki związane z wierzeniami ludności wiejskiej i Żydów zamieszkujących Sanok dodatkowo przyciągnęły moją uwagę, jako, że od dawna interesowała mnie tego rodzaju tematyka. Jeśli więc lubicie dzieła, w których elementy kryminalne przeplatają się z trudnymi do wyjaśnienia tajemnicami i dawnymi tradycjami, „Złoty wilk” Bartłomieja Rychtera z pewnością jest książką, którą powinniście przeczytać. Mogę was zapewnić, że nie pożałujecie tej decyzji.