Żarówka
The light bulb

                   Ehhh… Kolejny długi dzień w pracy – dobrze, że już się skończył. Idę przez moje osiedle, powłócząc nogami. Jestem już zmęczona i marzę tylko o ciepłej herbacie, kocu i kolejnych stronach tej książki, którą niedawno kupiłam. Właśnie zastanawiam się nad przyszłością głównej bohaterki, gdy słyszę głos:

– Panienko! Hej, panienko! Zatrzymaj się na chwilę!

                Odwracam się, przystając. Za moimi plecami stoi dziwny człowieczek… No właśnie, człowieczek: niski, o jakieś dwie głowy niższy ode mnie. Jego łysa czaszka dosłownie lśni w zachodzącym słońcu, podobnie jak małe, kanciaste okularki osadzone na końcu spiczastego nosa. Szare oczy wpatrują się we mnie dziwnym, przeszywającym spojrzeniem.

– O co chodzi, proszę pana? Spieszę się… – zaczynam nerwowo, ale przerywa mi wpół zdania:

– Wiem, że się niepokoisz, ale nie musisz, panienko. Mam dla ciebie propozycję… Ale żeby ją poznać, musisz ze mną pójść. Zdecydujesz się na to?

                Zastanawiam się przez chwilę. Czy warto mu zaufać? A co, jeśli coś mi zrobi? W końcu jednak stwierdzam: czemu nie? Uśmiecham się lekko i kiwam głową. Mężczyzna prowadzi mnie do budynku przypominającego pomniejszony dom jednorodzinny. Wchodzimy do środka. Stajemy przed drewnianymi drzwiami jednego z pokoi. Spostrzegam, że na ścianie znajdują się trzy włączniki światła.

– Musisz, panienko, zgadnąć, który z nich włącza światło w tym pokoju. Jest tylko jeden problem: masz tylko jedną możliwość sprawdzić, czy się nie pomyliłaś. Jeśli udzielisz poprawnej odpowiedzi, pomieszczenie to będzie dla ciebie komnatą marzeń: wypełni się tym, co uwielbiasz najbardziej. Książki? Proszę bardzo, dostaniesz wszystkie, które zawsze chciałaś przeczytać, ale nie mogłaś. Filmy? Oczywiście, DVD z całym dorobkiem twoich ulubionych aktorów. Teatr? Ściągnę artystów, zagrają cokolwiek zapragniesz zobaczyć. Co zechcesz, tylko znajdź odpowiedni włącznik, panienko…

                To powiedziawszy, tajemniczy osobnik odchodzi, zostawiając mnie przed drzwiami. Zastanawiam się chwilę. Tak! Już wiem. Uśmiecham się. No, w końcu poczytam tyle, ile zechcę… Jak wykonać zadanie, które dostałam od dziwnego człowieczka?

Odpowiedź

.

Ehhh… Another long day at work – good that it’s already over. I’m walking through my neighborhood, dragging my feet. I’m tired and I only dream of hot tea, a blanket, and subsequent pages of this book I’ve bought recently. I’m just wondering about the future of the main character when I hear a voice: “Miss! Hey, miss! Stop for a moment!”

I turn around, pausing. A strange, little man is standing behind my back… Yeah, a little man: short, about two heads shorter than me. His bald skull is literally glowing in the setting sun, just like small, angular goggles mounted on the end of a pointed nose are. Gray eyes are looking at me with a strange, piercing stare. “What is it, sir? I’m in a hurry…” I start nervously, but he interrupts me halfway: “I know you’re worried, but you do not have to be, miss. I have suggestion for you … But to get to know it, you have to come with me. Will you go for it?”

I wonder for a moment. Is it worth trusting him? And what if he hurts me? In the end, however, I think: why not? I smile and nod slightly. The man leads me to a building resembling a scaled family house. We go inside. We stand in front of the wooden door of one of the rooms. I notice the wall has three light switches.

“You, miss, must guess which one turns on the light in the room. There’s only one problem: you only have only one opportunity to check if you are not mistaken. If you give the correct answer, this room will be a chamber of dreams for you: it will fill in with what you love most. Books? Go ahead, you will get all those you have always wanted to read but you could not. Movies? Of course, a DVD with all the achievements of your favorite actors. Theatre? I will bring artists, they will play whatever you desire to see. What you want, just find the right switch, miss…”

Having said that, a mysterious individual walks away, leaving me at the door. I wonder for a moment. Yes! I already know. I smile. Well, I’ll eventually read as much as I want to… How to do the task that I got from the strange, little man?

Answer