„Świat Agaty Christie”, Martin Fido + BONUS "The World of Agatha Christie", Martin Fido + BONUS
Książka ratująca życie
1977 rok. 19-miesięczne dziecko płci żeńskiej przywieziono z Kataru do Londynu, gdzie, półprzytomne, zostało przyjęte do Hammersmith Hospital. Mimo intensywnej opieki, ciśnienie małej pacjentki rosło i miała coraz większe problemy z oddychaniem. Lekarze rozkładali ręce, nie wiedząc jak jej pomóc. Nie mieli pojęcia, co mogło być przyczyną tajemniczej choroby. Jednak w pewnym momencie pielęgniarka Marsha Maitland zasugerowała: a co, jeśli dziewczynka została otruta talem? Związki tego metalu są silnie toksyczne. A objawy intoksykacji nimi są podobne do które widoczne były u badanego dziecka! Kobieta niedawno czytała „The Pale Horse” (w wersji polskiej „Tajemnica Bladego Konia”) Agathy Christie, której bohaterowie umarli w wyniku otrucia talem, a przed śmiercią mieli te same symptomy! Ponieważ ten szpital nie posiadał maszynerii potrzebnej do przeprowadzenia odpowiednich badań, Scotland Yard pomógł personelowi znaleźć laboratorium, które mogło to zrobić. Okazało się, że Marsha miała rację! Dziewczynka została poddana odpowiedniemu leczeniu i przeżyła. Tak oto, 16 lat po wydaniu „Tajemnicy Bladego Konia” i rok po własnej śmierci, Agatha nieświadomie uratowała czyjeś życie. Historia ta została opisana w New York Times. Jak to mówił Herkules Poirot w książce „Wczesne sprawy Poirota”: „W małych szarych komórkach mózgu spoczywa rozwiązanie każdej tajemnicy.” Miał rację!
Niewierny małżonek, ucieczka i rozwód
Pełne nazwisko Agathy brzmiało: Agatha Mary Clarissa Miller Christie. Christie – po pierwszym mężu, Archiem Christie, pułkowniku artylerii. To małżeństwo na początku układało się całkiem nieźle, ale skończyło się rozwodem w związku z romansem mężczyzny. A w międzyczasie, jeszcze przed rozstaniem, był kryzys, który doprowadził do tego, że Agatha na 11 dni zaginęła! Tak, to prawda. Okłamała niewiernego małżonka, wmawiając mu, że wybiera się do hrabstwa Yorkshire, ale tak naprawdę uciekła do miasta Harrogate i zamieszkała w tamtejszym hotelu jako „pani Teresa Neele z Kapsztadu”. Posunęła się nawet do tego, że zamieściła w „The Times” ogłoszenie z prośbą o kontakt skierowaną do krewnych osoby, za którą się podawała. Przez pierwszych kilka dni zakrywała twarz za każdym razem, kiedy musiała kontaktować się z hotelową służbą. W końcu jednak została rozpoznana. Sprawa została zatuszowana, rodzina najpierw mówiła o amnezji w wyniku której pisarka miałaby nie pamiętać dni spędzonych w hotelu, a później w ogóle odmawiała komentarzy.
Nowy związek i nowe przygody
Jakiś czas po rozwodzie z Archiem, Agatha zaczęła spotykać się z człowiekiem nazwiskiem Max Mallowan, którego też w końcu poślubiła (mimo początkowego własnego oporu i sprzeciwu swojej córki z pierwszego związku, Punkie). To właśnie Max wprowadził ją w świat wykopalisk archeologicznych, które wykorzystała w kilku swoich dziełach. Z nim też odbyła podróż Orient Expressem, po której napisała „Morderstwo w Orient Expressie” (o tym dziele pisałam jakiś czas temu, po obejrzeniu jego ekranizacji: https://monikacisek.pl/morderstwo-w-orient-expressie-agatha-christie/).
„Świat Agaty Christie”
Jeśli chcielibyście dowiedzieć się nieco więcej na temat historii związków Agathy z oboma jej mężami oraz tego, jak te małżeństwa wpłynęły na jej twórczość, przeczytajcie książkę „Świat Agaty Christie” Martina Fido. Jest to biografia pisarki, w której autor opisuje także początki jej kariery i życie rodzinne jeszcze przed pierwszym ślubem, a nawet poglądy polityczne! Część dzieła została także poświęcona opisom pierwszych adaptacji filmowych i teatralnych utworów pani Christie i jej opiniom na ich temat. Niestety nie dożyła ona do najnowszej wersji filmu na podstawie „Morderstwa w Orient Expressie”, która ukazała się w 2017 roku (czyli właśnie tej, o której ja wcześniej pisałam; 2 wcześniejsze wersje ukazały się w 1974 i 2001 roku). Ciekawe, co powiedziałaby, gdyby mogła ją obejrzeć…? Z biografii dowiadujemy się także, co wpłynęło na Agathę, kiedy tworzyła swoje najbardziej znane postaci, m.in. uwielbianych przez wielu czytelników pannę Marple i Herkulesa Poirota.
BONUS
Skoro już jesteśmy przy małym detektywie z Belgii, to mam również bonus dla jego fanów. Pamiętacie cytowaną przeze mnie wcześniej wypowiedź Herkulesa? Tę o „małych szarych komórkach”? Jeśli macie ochotę przypomnieć sobie inne ciekawe opinie, które wygłaszał, to przeczytajcie książkę „Małe szare komórki. Poirot w cytatach”. Zarówno polskie jak i angielskie wydanie powstały w 2015 roku, z okazji 125 rocznicy urodzin Agathy Christie. W Polsce została ona wydana „dwujęzycznie”: tłumaczenia kolejnych cytatów zostały umieszczone obok ich oryginalnych wersji lub ponad nimi. Każda wypowiedź opatrzona jest tytułem odpowiedniej książki, z której pochodzi (a jeśli została zacytowana z opowiadania, układ jest następujący: najpierw tytuł zbioru, a poniżej – opowiadania).
Skan okładki polskiego wydania
„Świata Agaty Christie”…
…i bonus, skan okładki polskiego wydania książki
„Małe szare komórki. Poirot w cytatach”.
A life-saving book
The year of 1977. A 19-month-old female child was brought from Qatar to London, where, semi-conscious, she was admitted to Hammersmith Hospital. In spite of intensive care, the pressure of the small patient grew and she had more and more breathing problems. Doctors spread their hands, not knowing how to help her. They had no idea what could have caused the mysterious disease. However, at some point the nurse Marsha Maitland suggested: what if the girl had been poisoned with thallium? The compounds of this metal are highly toxic. And the symptoms of intoxication with them are similar to those seen in the examined child. The woman had recently read „The Pale Horse” by Agatha Christie, protagonists of which died as a result of thallium poisoning, and before their death, they had the same symptoms! Since this hospital did not have the machinery needed to do the proper examination, Scotland Yard helped the staff find a lab that could do it. It turned out that Marsha was right! The girl underwent proper treatment and survived. Thus, 16 years after the publication of the „The Pale Horse” and a year after her death, Agatha unconsciously saved someone’s life. This story is described in the New York Times. As Hercule Poirot said in the book „Poirot’s Early Cases”: „In the small grey cells of the brain lies the solution to every mystery.” He was right!
An unfaithful spouse, escape, and a divorce
Agatha’s full name was Agatha Mary Clarissa Miller Christie. Christie – after her first husband, Archie Christie, an artillery colonel. This marriage was quite good at the beginning but ended in divorce in connection with the man’s romance. And in the meantime, before the break-up, there was a crisis that led Agatha to disappear for 11 days! Yes, it’s true. She lied to the unfaithful spouse, telling him she was going to Yorkshire, but she had fled to Harrogate and lived in the hotel there as „Mrs Theresa Neele from Cape Town”. She even went so far as to post an announcement in The Times asking the relatives of the person whom she was impersonating for contact. For the first few days, she covered her face every time she had to contact the hotel’s service. In the end, however, she was recognised. The case was covered up, the family first talked about amnesia, as a result of which the writer would not remember the days spent in the hotel, and later refused to comment in any way.
New relationship and new adventures
Sometime after the divorce with Archie, Agatha began to meet a man named Max Mallowan, whom she finally married (despite the initial own resistance and opposition of her daughter from the first relationship, Punkie). It was Max who introduced her to the world of archaeological excavations, which she used in several of her works. She also travelled with him to the Orient Express, after which she wrote „Murder on the Orient Express” (I wrote about this work some time ago, after watching its movie adaptation: https://monikacisek.pl/morderstwo-w-orient-expressie-agatha-christie/).
„The World of Agatha Christie”
If you would like to learn a bit more about Agatha’s relationship with both her husbands and how these marriages affected her work, read the book „The World of Agatha Christie” by Martin Fido. It is a biography of the writer, in which the author also describes the beginnings of her career and family life before the first wedding, and even the political views! Part of the work was also devoted to the descriptions of the first movie adaptations and theatrical adaptations of Mrs Christie’s works and her opinions on them. Unfortunately, she did not live to the latest version of the film based on the „Murder on the Orient Express”, which appeared in 2017 (that is, the one I wrote earlier, the two earlier versions were released in 1974 and 2001). I wonder what she would say if she could see it…? From the biography, we also learn what influenced Agatha when she created her most famous characters, including beloved by many readers, Miss Marple and Hercule Poirot.
BONUS
Since we’re already at the short detective from Belgium, I also have a bonus for his fans. Do you remember the utterance of Hercules quoted earlier? The one about „little grey cells”? If you want to remember other interesting opinions he gave, read the book „Little Grey Cells: The Quotable Poirot”. Both the Polish and English edition was created in 2015, on the occasion of Agatha Christie’s 125th birthday anniversary. In Poland, it was issued „bilingually”: translations of subsequent quotes were placed next to or above the original versions. Each statement is marked with the title of the appropriate book from which it comes (and if it has been quoted from a short story, the arrangement is as follows: first the title of the collection, and below – of the story).
Scan of the cover of the Polish edition of
„The World of Agatha Christie”…
…and a bonus, a scan of the cover
of the Polish edition
of the book „Little Grey Cells: The Quotable Poirot”.
Stronę odwiedziło:
