Śmiertelna wyliczanka

A deadly rhyme

Katarzyna westchnęła ciężko, czesząc włosy swojej chlebodawczyni – królowej. Kolejny nudny dzień pracy… Jej jedyną rozrywką była możliwość zobaczenia męża jaśnie pani, króla Henryka. Ech, gdyby tak móc zastąpić Annę (tylko w myślach odważała się nazywać ją po imieniu!) na wysokiej pozycji! Wtedy już nie musiałaby się martwić koniecznością wykonywania tych przykrych, nudnych obowiązków: czesanie pani, przygotowywanie jej sukien, pomaganie w porannej i wieczornej toalecie, w ubieraniu nawet! Tak, jakby „jaśnie pani” (w tym miejscu kobieta postawiła zjadliwy mentalny cudzysłów – była już tak zmęczona pracą, że nie umiała myśleć o pracodawczyni z należnym szacunkiem) nie mogła choć części tych czynności wykonać sama! Co prawda, królowa zwierzała się jej, że Henryk wyrzuca jej brak potomstwa, ze szczególnym uwzględnieniem braku synów… No ale przecież jest mały Edward, syn jednej z poprzednich żon monarchy, prawda? Więc może ona sama nie musiałaby się martwić… Choć z drugiej strony, książę jest chorowity, więc jeśli umrze, nie będzie następcy tronu. Pewnie dlatego Henrykowi tak zależy na kolejnym synu. Bo przecież królewny, Maria i Elżbieta z pierwszego i drugiego małżeństwa, nie mogą starać się o koronę, prawda? Nagle ostry głos władczyni przerwał rozmyślania Katarzyny:

– Katarzyno! Czemu przestałaś mnie czesać? Wiesz przecież, że niedługo mam się spotkać z królem. Natychmiast wracaj do robienia mi fryzury. A kiedy skończysz, przygotuj mi suknię!

– Przepraszam, jaśnie pani. To tylko chwilowe zamyślenie. – usprawiedliwiła się dwórka. „Już wiem! Rzucę monetą. Jeśli wypadnie reszka, przy pierwszej okazji jaka się nadarzy postaram się o możliwość zostania nową królową. Jeśli Henrykowi rzeczywiście zależy na kolejnym męskim potomku, a Anna mu go jeszcze nie dała, to w którymś momencie będzie chciał znaleźć sobie nową żonę! Już tak przecież robił, więc mam szansę,” pomyślała w końcu, spoglądając na królową. Przy pierwszej okazji zrobiła jak postanowiła. Na rzuconej monecie wypadła reszka! A na dodatek przypuszczenia młodej damy dworu spełniły się. Wkrótce potem zastąpiła Annę w roli królewskiej małżonki. Ale… nie skończyło się to dla niej dobrze. Dlaczego?

Odpowiedź